سالروزشهیدحسین میثمی

نام شهیـد: حسین خوردو میثمی، نــــام  پــدر: عباس علی، آخرین مسئولیت: مخابرات و بیسیم
تاریــخ تولـد: 1343/12/28، محل تولد: نیشابور - حصار،محل شهادت:  مهران
تاریـخ شهـادت:1365/04/13، گار شهید:بهشت فضل



وصیت نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
با فریادی از سر سوز و گدازهایی عاجزانه با خدای خویش به سخن می ایستم
فریادم به بلندترین فریادها ، بر تمامی انسان های کره خاکی
و پیامی به همه همسنگران ، یاران و همه آنان که ره پوی خط سرخ شهیدانند .
خدایا ای که از درون آگاهی ، نوشته های حک ششده بر قلبم را تنها تو می توانی بخوانی و فریادهای محبوس در سینه ام را تو می شنوی ، خواستم با تو سخن بگویم که هنوز کودکی معصوم بیش نبودم میدان امتحان با اوج گرفتن نهضت برایم فراهم شد . و آنزمان که هنوز کودکی بیش نبودم پا به این میدان نهادم خود را به آب و آتش می زنم . ترسهای کاذب گاهی مرا می لرزانند . اما در همان مقطع تو به من توان استقامت دادی آنروز شاید کمترین عصیانی مرا فرا گرفته بود و بارها از مرز مرگ گریختم و تو به من مهلت دادی تا به زندگی همراه با رنج و عصیانم ادامه دهم باز دیری نپایید که در رویارویی با نفاق پیشگان دست از جان شسته و در کنار یاران عزیزی که هم اکنون روحشان گواهی می دهد در مرحله مرگ که بهترین صورت آن شهادت است قرار گرفتم و باز من از این قافله وا پس زده شدم و حیاتم را دنبال می کردم .
برای چند بار در میادین جنگ پا به میدان نهادم در حالی که در اولین بار اعزام اندیشه ام مملوء از نیت های صادقانه قلبی بود ولی باز به خاک برگشته و بی نصیب از فیضی که همسنگران و همرزمان بدان نائل گردیدند .و حال نیز چند روزی بیش نگذشته است که در میا آتش دشمن و گلوله های توپ و خمپاره صدامیان بودم و در این آخرین آزمایش نیز مجدد به پشت جبهه برگشته و اینک برای دفاع از آرمان های مقدسم مهیای یورش بر دشمنان تو و بندگانت شده ام .
خدایا حال که مرا در بهترین موقعیت ها که هرگز بهبه اندازه حال گناه و عصیان سراپایم را فرا نگفته بود من مهلت زنده ماندن دادی ، اگ قرار بر شهادت بود چه خوب بود اگر آن روزها که هنوز روزهایی به این سیاهی را ندیده بودم به شهادت می رسیدم و اگر باز هم به من فرصت بدهی بتوانم گناهان گذشته را جبران و مورد عفو و بخششت قرار گیرم .
اما عاجزانه از تومی خواهم مرا هعمراه اولین نیت های پاک و معصومانه ای که داشتم قبول بفرما ، چه بد است انسانی چونکه آرمانهای مساعدی برای شهادت داشته اند با دنیایی از خطا کاری و بدرود حیات بگویید .چش بدان امید برای شب حمله آماده میشوم که تمامی گناهانم را جبران کرده و و سند عفو و بخشش خود تو را در دست گرفته و بر ائمه و آسمان ملکوتیت وارد شوم اینک سلاح را بر کف می گیرم و و شجاعت و شهامت را به یاری می طلبم و دور از تمامی هیاهو های مادی راه خط مقدم جنگ را در پیش می گیرم امید آنکه همراه با شلیک گلوله های داغ و دریدن سینه ناپاکان ، زمین از داغی آتش سوزان جهنم و تلخی فراقت مصون بمانم و با گام نهادن در سرزمینی که گلوله های آتش برآن می بارد از عذاب برزخ معاف گردیده و از حلاوت وصلت محروم نمانم.
دیگر صبرم تاب گردیده ، تحمل دیدن مظلوم را ندارمو تازیانه های ظلم را از ظالم نخواهم پذیرفت ، ای انسان های آزاده که بویی از آزادگی برده اید چگونه می توانید در سایه های سرد زندگی بنشینید و عده ای محروم را در آفتاب های سوزان نظاره کنید و به همه بگویید که ما سایه نشین و از آفتاب گریزان نبوده ایم  و نیستم و فریادمان فریادهمه مردان تاریخ است که پذیرفتن ظلم انسان را     
و شهادت جز با سربلندی و سرافرازی بر ایمان چیزی نیست من نمی توانم در خانه و خیابان بمانم و هرگاه مادران یاران شهیدم برمن نظاره می کردند ف سرافکنده و خجل باشم و خون های چاک هیچگاه به انسان اجازه پستی و خفت و خواری را نخواهد داد .افتخار برمن داده اند و مرا به نام حضرت امام حسین(ع) نامیده اند در رزوز تولد آن مولا به دنیا چشم گشودم و از همان کودکی به او عشق می ورزیدم حال که چقدر خوشایند بود که در روز عاشورا به لقاءو رب نائل می شدم و چون مولایم به شهادت می رسیدم .اما مگر نه اینست که هر روز عاشورا ، هر زمین کربلا و هر ماه محرم است پس از خدایم می طلبم هر روز را برایم مقدر فرمود مرا در زمره یاران حسین(ع) قرار ده و درانتها خواستم با امامی که هفته ای دو بار با نامه ای پر از اعمال سیاه و ناشایست قلبش را رنجیده ام سخنی داشته باشم
السلام علیک یا ابا صالح المهدی ، ای امید و مرادی که از دیده ها پنهان و در قلوب پاک مومنین حاضر بوده ای میدانم نتوانستهام به عنوان یک شیعه خدمتگذار ساحت مقدس شما باشم ، اگر چه من عمری از غافل و و در گمراهی و ظلمت به سر بردم بر من ببخشا و دیدارت را در این دنیا حتی در آخرین لحظات بر من ارزانی بخش تا با چشمانی که که با تو نگریستن به تو شسته از گناه گشته و همه گناهانم پاک گردیده به محضر الهی وارد شوم .
در انتها سلام من را به همه یارانی که سالها با یکدیگر در جلسه مناجات و دعا چه در پشت جبهه و چه در خیمه ها و سنگرهای جنوب و غرب کشور بودیم برسانید و تنها به آنان بگویید : قلبتان را به هم پیوند برادرانه بدهید و قلوب پیوند خورده رابه خدا نزدیک کنید اسلام و انقلاب را یاری و نگذارید دین حق مظلوم بماند .
والسلام و علیکم و رحمه الله و برکاته
حسین میثمی
7/4/1365